16
lutego cała nasza klasa obejrzała film pod tytułem "Skateistan". Po
obejrzeniu filmu mieliśmy napisać o zainteresowaniach swoich i młodych
mieszkańców Afganistanu.
Oto nasze teksty :
Dla
mnie zainteresowania są sposobem spędzenia czasu. Czas wolny poświęcam
na moje hobby. Potrafię zapomnieć o całym świecie, kiedy czytam, gdyż
jest to jedno z moich hobby. Wolę być wtedy sama niż w towarzystwie
znajomych. Lubię jazdę na łyżwach i rowerze, jest to dla mnie rozrywka.
Dla Afgańczyków jest to jednak coś więcej niż dobra zabawa. Dla nich
jest to okazja do spędzenia czasu w towarzystwie, bez zmartwień, jakie
niesie ze sobą życie tamtych stron. Dzięki temu, że mają deskorolki,
mogą się bawić i poznawać nowych znajomych. Dzięki organizacji
"Stateistan", mogą uczyć się jazdy na deskorolce. Większość mieszkańców
Afganistanu korzysta z tej możliwości. Agata Łożyńska
Moim
zainteresowaniem jest m. in. fotografia. Co jakiś czas fotografuję
przyrodę lub czasem w wolnych chwilach, robię zdjęcia młodszej siostrze.
Bardzo lubię też pływać. Często chodzę na basen ze znajomymi. Mam
również inne zainteresowania, ale najważniejszymi są pływanie i
fotografia.
Hobby
młodych mieszkańców Afganistanu to jazda na deskorolce. Skateistan to
organizacja, która uczy młodych Afgańczyków jeździć na deskorolce. W
Afganistanie są trudne warunki do życia. Głównym celem Skateistanu jest
nauczenie, jak być liderem oraz, by nauczyli się komunikować ze swoimi
rówieśnikami, budować między sobą relacje.
Ja mam
inne zainteresowania, niż mieszkańcy Afganistanu w moim wieku. Młodzi
Afgańczycy interesują się jazdą na deskorolce, a ja mam inne pasje, np.
pływanie i fotografia. Jednak i my, i oni mamy potrzebę spędzania
wolnego czasu rozwijając swoje zainteresowania.
Nikola Szymanowicz
Informatyka
to moje hobby. Interesuję się głównie technologią informacyjną i
programowaniem. Lubię słuchać i tworzyć muzykę. Gram na flecie, a
czasami na fortepianie. Muzyka daje mi wytchnienie, napełnia mnie
spokojem i siłą. Staram się rozwijać moje pasje, podwyższać skalę, bo po
co mi przestój, skoro mogę iść dalej.
Dla
Afgańczyków jazda na deskorolce jest swego rodzaju ucieczką. Jeżdżąc na
"desce" wyrażają siebie, a chodząc do skateparków przenoszą się w inny
świat, w którym nie ma bólu, przemocy, ani wojny. Mogą robić to o czym
marzą, osiągać swoje cele. Ludzie którzy pracują w skateparkach
założonych przez organizację "Skateistan" dają wsparcie Afgańczykom.
Jesteśmy
bardzo podobni do naszych rówieśników z Afganistanu. Tak samo jak oni
pragniemy szczęśliwego życia, w czystym, niezanieczyszczonym świecie.
Tak jak oni mamy swoje pasje, swoje cele, które pragniemy osiągnąć.
Różni nas jednak to, iż w naszym państwie jest łatwiej się rozwijać.
Dlatego warto w jakikolwiek sposób pomagać ludziom z biedniejszych
państw, ponieważ nie powinno być tak, by miejsce, w którym się urodziło
miało tak wielki znaczenie.
Basia Wyrzykowska
Moją
pasją jest szkicowanie, to mnie odpręża, szkicuję najczęściej w szkole w
wolnych chwilach . Interesuję się fotografią, muzyką,
aktorstwem. Bardzo lubię grać w siatkówkę, piłkę ręczną i tenisa
stołowego. Lubię czytać książki i oglądać filmy o wampirach,
wilkołakach i czarownicach.
W Afganistanie nie ma zbyt dobrych warunków dla dzieci,nie czują się bezpiecznie w swoich domach z powodu panującej tam wojny.
Jedynym miejscem, w
którym czują się w pełni bezpiecznie jest skatepark. Mogą odizolować
się tam od świata wojny. Skateistan to organizacja, która w skateparku
uczy młodych Afgańczyków jazdy na deskorolce, a także inwestuje w budowę
skate parków . Każdy z Afgańczyków ma szansę na rozwój swojej pasji -
jazdy na deskorolce . Głównym celem tej organizacji jest nauczenie
dzieci jak być liderem, oraz to aby panowały dobre relacje pomiędzy nimi
.
Różnimy się od
dzieci w Afganistanie, ale łączą nas zainteresowania, w naszym kraju
żyje się o wiele łatwiej, w Afganistanie są w niebezpieczeństwie i
strachu.
My mamy o
wiele większe szanse na realizację marzeń, poszerzanie wiedzy,
rozwijanie zainteresowań. Dobrze że organizacja Skateistan pomaga młodym Afgańczykom.
Piotr Włodarski
Zainteresowania moje i dzieci z Afganistanu różnią się od siebie. Rodzaj tych pasji jest całkiem inny, lecz zarówno mnie, jak i młodych mieszkańców Afganistanu oddawanie się swoim zainteresowaniom, uszczęśliwia. Ja lubię spacerować ze swoim psem w miejscu, w którym jest cisza i spokój, dzięki czemu wyciszam się, co przynosi mi radość. Podobne uczucie czuja dzieci z Afganistanu, kiedy jeżdżą na deskorolkach. Jest to dla nich oderwanie się od codziennej normy.
Mateusz Kapelańczyk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz